Poniższy artykuł (raport o czerwonym ryżu p.t. "Życiodajne zboże") pochodzi z 53-go numeru Nexusa.

Strona internetowa jego wydawcy (Agencji Nolpress) to http://www.nexus.media.pl/

Ich e-mail to Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

Telefon do Agencji Nolpress to 85 653 55 11

Mieszkańcy Azji spośród różnych gatunków zbóż najwyżej cenią sobie ryż, który stanowi podstawę ich wyżywienia. Pochodzi z Indii, ma wiele odmian, po raz pierwszy opisany został w starodawnych źródłowych traktatach ajurwedyjskich (tradycyjnej medycyny indyjskiej):  Bhela-samhicie, Caraca-samhicie i Susruta-samhicie autorstwa lekarzy będących jednocześnie mędrcami. Mają one charakter autorytatywny, ponieważ zawarta w nich wiedza pochodzi z objawienia, a nie tylko z samego doświadczenia. Współcześnie nauka akademicka coraz częściej potwierdza osiągnięcia tego systemu, który dokonał wielu ważnych odkryć na długo przed powstaniem cywilizacji Zachodu.

Ajurweda przypisuje ryżowi smak słodki, smak cierpki po strawieniu oraz działanie chłodzące, redukujące czynnik biologiczny pit, nieznacznie podnoszące czynniki wat i kaph, hamujące perystaltykę jelit, moczopędne, natłuszcające, pobudzające seksualnie, wzmacniające. Jest łatwo strawny, pobudza łaknienie, dodaje sił, korzystnie wpływa na głos i zdrowie. Leczy choroby skóry, cukrzycę, trąd.

Za najbardziej wartościowe ze wszystkich zbóż ajurweda uważa ryż czerwony. Uprawiany jest w różnych krajach azjatyckich, a także we Włoszech. Poszczególne odmiany różnią się wyglądem i walorami smakowymi. Bogata w składniki odżywcze pokrywa otaczająca zarodek jest łatwo strawna, dlatego spożywa się ziarno niepolerowane. natomiast ryż brązowy, tak zwany "naturalny", "pełnoziarnisty", uchodzi w Azji za ciężko strawny z powodu jego otrębów. Nie dotyczy to pozostałych produktów z ziarna niepolerowanego.

Ryż czerwony wyróżnia się spośród innych odmian i zbóż wszechstronnym działaniem, redukuje bowiem wszystkie trzy subtelne czynniki biologiczne: wat, pith i kaph, które regulują wszelkie funkcje fizjologiczne. U człowieka zdrowego pozostają one w stanie równowagi. Oprócz uprzednio wymienionych właściwości wspólnych całego gatunku, odmiana ta korzystnie działa na serce, barwę skóry, wzrok. Leczy chorobliwe pragnienie, duszność, gorączkę, kaszel, owrzodzenia, zatrucia. Likwiduje pieczenie, pobudza czynności trawienne i zwiększa produkcję tkanki rozrodczej (nasienie, jajo).

Ponadto sprzyja tworzeniu się odzi (witalności) mającej kluczowe znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania organizmu. Jest to subtelna substancja płynna o działaniu chłodzącym dająca siłę, która powstaje ze wszystkich tkanek, ma swoją siedzibę w sercu i przenika całe ciało. Od niej zależy odporność organizmu, jak również długowieczność. Decyduje o budowie i stabilności mięśni, promiennym wyglądzie skóry, czystości głosu, zdolności do skutecznego działania, czynnościach narządów czynnościowych (narządów mowy: języka, krtani i ust, a także ręki, stopy, narządów płciowych, odbytu), czynnościach narządów zmysłów (ucha, skóry, oka, języka, nosa) oraz czynnościach psychicznych. Zwiększona ilość odzi dodaje sił, odżywia organizm, a także powoduje uczucie zadowolenia.

Z upływem czasu wiedza o cennych właściwościach ryżu czerwonego została utracona. Dopiero w dwudziestym wieku słynący z długowieczności indyjscy jogi przypomnieli o nim społeczeństwu, uznając go za ważny pokarm satwiczny, czyli taki, który sprzyja zarówno zdrowiu, jak i rozwojowi duchowemu człowieka. Zalecają uwzględnienie tego produktu w postaci kaszy w codziennym jadłospisie. Podobnego zadania podjęła się następnie kierownik Międzynarodowej Akademii Ajurwedyjskiej w Punie, dr S. Ranadem, publikując wegetariańską książkę kucharską, w której opisała odmianę czerwoną. Najbardziej jednak wskazane jest spożywanie go jako składnika opracowanej przez jogich ajurwedyjskiej diety satwicznej, która zapewnia zrównoważone odżywianie będące istotnym czynnikiem warunkującym zdrowie. Pokarmy dobierane są indywidualnie do konstytucji, pory roku i choroby.

Ziarna wszystkich oraz nasion strączkowych powinny być sezonowane - przechowywane przez jeden rok przed dopuszczeniem do obrotu. Podnosi to wartość odżywczą produktów. Dawniej w Polsce był obowiązek leżakowania mąki. Ryż należy przechowywać w workach jutowych lub innych przewiewnych opakowaniach w suchym miejscu - odmianę czerwoną w chłodnym, a mąkę bez dostępu światła.

Zboże to spożywa się w postaci preparowanej, kaszy, płatków, skrobi, makaronu, pieczywa przekąskowego, chrupek, syropu otrębowego, słodu, herbaty, mleka. Z mąki, także prażonej, można przyrządzać kaszę, kleik, naleśniki (dosę), warzywa lub twaróg prasowany w cieście (pakorę), słodycze oraz stosować jako zagęszczacz. Unikać naczyń aluminiowych, z tworzyw sztucznych i z uszkodzoną emalią. Nie używać kuchni elektrycznej ani mikrofalowej ze względu na ich szkodliwe promieniowanie. Potraw gotowanych nie wolno odcedzać, aby zatrzymać cenne składniki.

Ryż czerwony niepolerowany sezonowy odgrywa obecnie znaczącą rolę w żywieniu człowieka ze względu na wagę, jaką przywiązuje się do zdrowego stylu życia.

Opracował Miłosz Woźniak

Liczba odsłon na "starej" stronie Cudu Miłości: 9464